-การผสมแบบเลือดชิด (INBREEDING)
-การผสมแบบข้ามสายเลือด (OUTCROSSING)
-การผสมแบบรักษาสายเลือด (LINE BREEDING)
1. การผสมแบบเลือดชิด (INBREEDING) คือการผสมกันระหว่างญาติที่ใกล้ชิดกันมากที่สุด หรือสายเลือด เดียวกัน เช่นพ่อกับลูก แม่กับลูก พี่กับน้อง เป็นต้น วิธีการนี้ ถือว่าเป็นวิธีการหนึ่งที่มีปฎิบัติกันในการเพาะพันธุ์สุนัขตั้งแต่ในอดีตมา จนถึงปัจจุบัน เพื่อวัตถุประสงค์ให้ได้มาซึ่งลูกสุนัขที่น่าจะมีโอกาสมีคุณลักษณะที่เหมือน กับพ่อหรือแม่ตัวใดตัวหนึ่งมากที่สุด ตามที่ตั้งความหวังเอาไว้ แต่มีข้อแม้ว่าต้องไม่มีข้อบกพร่องร้ายแรงทั้งสองฝ่าย และยังคงสมควรอย่างยิ่งที่ จะต้องมีจุดเด่นที่ถูกต้องและเป็นที่ต้องการสำหรับมาตรฐานพันธุ์จริง ๆ อีกด้วย ยกตัวอย่างเช่น ถ้ามีพ่อพันธุ์ สุนัขที่ยอดเยี่ยมทั้งด้านผลงาน และ ผลการให้ลูกที่ดีเลิศโดย ลูก ๆ ของมันสามารถได้รูปลักษณ์เหมือนพ่อ เกือบทุกตัว และแต่ละตัวยังสร้างผลงานได้อย่างพ่อ ซึ่งทำให้เกิดความคิดที่อยากจะได้ลูกสักตัวหนึ่งที่สุดยอด เหมือนกับพ่อเก่งตัวนั้น และวิธีที่จะให้ได้มาก็จะเป็นอย่างอื่นไปไม่ได้นอกจากการคัดลูกสาวของมันเอง แต่มีข้อ แม้ว่าตัวแม่ของลูกตัวนี้ต้องเป็นแม่พันธุ์ที่เรียกว่าสุด ๆ ไม่แพ้พ่อของมันทีเดียว พอได้ลูกสาวตัวนี้มาเมื่อมา ผสมแบบเลือดชิดกับพ่อของมันแล้ว ทีนี้ก็มาตั้งความหวังกันได้แล้วว่า ลูกสุนัขที่จะเกิดมาจะมีโอกาสเหมือนกับ ผู้ที่เป็นทั้งปู่และพ่อของพวกมันหรือไม่ ซึ่งต้องอาศัยโชคร่วมด้วยเพราะการวางแผนที่ดีเลิศเพียงใดก็ไม่อาจ สำเร็จได้หากไม่มีเทพีแห่งโชคร่วมทางไปด้วย อาจกล่าวได้ว่า วิธีนี้เป็นการเพิ่มสิ่งที่ดีที่สุดยอดให้เพิ่มเป็นทวีคูณ แต่มันก็เป็นเสมือนดาบสองคม วิธีการที่ว่ามานี้อาจจะกลายเป็นการเพิ่มสิ่งที่แย่ที่สุดได้เพิ่มเป็นทวี คูณก็ได้ หาก ผู้ปฎิบัติไม่มีความรู้ความชำนาญดีพอและผลร้ายที่จะเกิดจากการผสมแบบเลือด ชิดที่ ปรากฎให้เห็นในลูกสุนัข คือเพดานโหว่ โลหิตจาง แคระแกร็น โรคฮิป ฯลฯ ดังนั้นวิธีการนี้จึงไม่สมควรที่พวกมือใหม่จะเลือกใช้ ควร ปล่อยให้เป็นงานของผู้ที่มีประสบการณ์ และมีความรับผิดชอบสูงจะดีกว่า และก็ไม่ได้หมายความว่าจะต้องประสบความสำเร็จเสมอไปด้วย ดังจะเห็นว่า บรรดาพ่อพันธุ์ดัง ๆ ในปัจจุบันก็ไม่ได้เกิดจากวิธีนี้
2. การผสมแบบข้ามสายเลือด (OUTCROSSING) คือการผสมกันระหว่างสัตว์สองตัวที่มีสายพันธุ์เดียวกัน แต่ไม่ผูกพันกันเลยในสายเลือด คือ ย้อนกลับไปสี่รุ่นของบรรพบุรุษของทั้งคู่ไม่มีความเกี่ยวข้องทางเครือญาติ กันเลย วิธีนี้ผมถือว่าเป็นวิธีที่เซฟ และ ปลอดภัยที่สุด
ที่เลือกปฎิบัติกันก็เพราะ ความต้องการที่จะนำเอาส่วนที่ดีของอีกสายเลือดหนึ่งมาเสริมให้กับอีก สายเลือดดีอีกสายหนึ่งที่ยังขาดอยู่ในส่วนนั้นเท่านั้น เช่น ถ้าหากสุนัขของเรามีคุณภาพได้มาตรฐานดีอยู่แล้ว และเกิดจากการ LINEBREED มาตลอด แต่หากเราเห็นว่าสุนัขในอีกสายเลือดหนึ่งมีลักษณะโครงสร้างที่เรา ชอบ เช่น การมีโครงกระดูกที่ใหญ่กว่า หัวกะโหลกที่มีสัดส่วนจัดว่าดีเลิศตามแบบฉบับที่เราชอบมาก กว่าในสุนัขของเราอีก หรือแม้แต่สีที่เราพอใจกว่า เราก็สามารถจะจับมา CROSS กับสายของเราก็ได้ แต่สุนัข ตัวดังกล่าวต้องมาจากการผสมแบบ LINEBREED หรือแม้แต่ INBREED อย่างมีคุณภาพเหมือนกับของ เรา อย่างนึ้จุงจะพอตั้งความหวังว่าอาจมีโอกาสได้ในสิ่งที่ปรารถนาได้ แต่จะให้ได้ผลดีจริงต้องสืบถึงเทือกเขา เหล่ากอให้รู้แจ้งก่อน เพราะโอกาสที่เราอาจจะไปรับเอาจุดด้อยแฝง
3.การผสมแบบรักษาสายเลือด (LINE BREEDING) คือการผสมพันธุ์ระหว่างเครือญาติไม่ใ่ช่สายตรง เช่นอา น้า ป้า ลุง กับหลาน หรือลูกพี่ลูกน้อง รวมไปถึงพี่กับน้องร่วมเฉพาะพ่อหรือแม่เดียวกันด้วยไปแบ่งเป็นสองแบบคือ Thight line breeding กับ Loose line breeding อย่างแรกคือเครือญาติใกล้ชิดมากกว่าแบบหลัง แต่อย่าลืมว่าการผสมพันธุ์ทั้งสองแบบนี้ จะต้องควบคุมอย่างใกล้ชิด เหมือนเป็นดาบสองคม เพราะข้อดีคือมีโอกาสถ่ายลักษณะดีของพ่อ แม่พันธุ์ มากกว่าครอสบรีด แต่ก็จะถ่ายทอดโรคทางพันธุกรรม และข้อด้อยประจำสายได้มากกว่า คือตัวที่ได้รับยีนที่ดีจากทั้งพ่อแม่มา ก็จะดีมากไปเลยถ้าไม่มีโรคทางพันธุกรรม ตัวที่แย่ก็อาจจะแย่ไปเลยก็ได้ หรืออาจมีความพิการแต่กำเนิดหรือโรคทางพันธุกรรม
ข้อดีของไลน์ บรีดดิ้งคือถ้าในชนิดสัตว์ที่มีผลกระทบจากการผสมเลือดชิดง่าย เช่นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม สัตว์เลี้ยงทั่วไป หรือแม้แต่สัตว์ที่อาจมียีนส์ผิดปกติแฝงอยู่การเกิดความผิดปกติจะเกิดน้อยลง
ข้อดีของอินบรีดดิ้งคือได้ความสม่ำเสมอของรุ่นลูกที่เกิดขึ้น รักษาลักษณะที่ดีๆในฝูงสัตว์นั้นให้คงอยู่
ข้อ เสียมีคล้ายกันคือ เกิดความผิดปกติในสัตว์ที่มียีนส์ที่ผิดปกติ หรือความแข็งแรงต้านทานโรคลดลง มากน้อยขึ้นกับชนิดของสัตว์ด้วย โอกาสที่จะเกิดของ การอินบรีดจะมีอัตราเกิดสูงกว่าไลน์บรีดเป็นอย่างมาก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น